millisanat

Milli Edebiyat Dönemi Edebiyatçıları

Ömer Seyfettin (1884-1920):
Milli Edebiyat akımını başlattı. Edebiyata şiirle başladı ama öykü alanında ün yaptı.Konularını günlük yaşamdan, anılarından, tarihten seçti ve gözleme dayalı eserler verdi. Kahramanlarını topluun her kesiminden seçti. Olay öyküsünün edebiyatımızdaki ilk örneklerini verdi. Sade ve süssüz bir anlatımı tercih etti. Eserlerinde sadece İstanbul' dan değil, yurdun her köşesinden bahsetti. Çoğu Öylüsünde mizahî üslup kullandı.
Eserleri:
İlk Düşen Ak, Bomba, Beyaz Lale, Yüksek Ökçeler, Gizli Mabet, Bahar ve Kelebekler, Efruz Bey, Yalnız Efe.

Mehmet Emin Yurdakul (1869-1944):
Türk edebiyatında "Milliyetçilik" akımının ilk temsilcisi sayılır. Halkın yaşamını halkın diliyle dile getirdi. Ulusal duygular, kahramanlık ve öğreticilik öğelerini öne çıkardı. Halk edebiyatı şiir biçimlerinde yenilikler yaptı.
Eserleri:
Türkçe Şiirler, Ey Türk Uyan, Ordunun Destanı, Türk Sazı, Tan Sesleri.

Ziya Gökalp (1876-1924):
Sosyoloji ve Türkçülük alanındaki çalışmalarıyla ünlendi. Milli edebiyat akımının kurucularındandır. Sanatı, düşüncelerini yaymak için bir araç olarak kabul etti. Şiirlerinde Milli Edebiyat akımına bağlı kaldı. Destan ve masal türlerinde eserler verdi. "Türkçeleşmiş Türkçedir" ilkesini benimsedi.
Eserleri:
Türkçeleşmek İslamlaşmak Muasırlaşmak, Türkçülüğün Esasları, Türk Töresi.
Malta Mektupları
Yeni Hayat, Kızıl Elma, Altın Işık.

Ali Canip Yöntem (1887-1967):
Fecr-i Ati topluluğundan Milli Edebiyata geçti. Milli Edebiyat akımının kurucularındandır. Şairliğinden çok araştırmaları ve okul kitapları ile tanındı.
Eserleri:
Geçtiğimiz Yol, Savaş Türküleri.

Reşat Nuri Güntekin (1889-1956):
Öğretmen ve müfettiş olarak Anadolu' da uzun yıllar gezdi. Eserlerinde toplumsal olaylar ve duygusal yönler ağır basar. Anadolu' yu en canlı ve gerçekçi anlatan edebiyatçımızdır. Anadolu yaşamını ve Anadolu insanının psikolojisini, batıl inançları, yanlış batılılaşmayı, insanımızın bilime ve eğitime ihtiyacını işledi. Tiyatro alanında da başarıılı eserler verdi. Eserlerinde yalın ve içten bir konuşma dili kullandı. Mizahhi yazıları da vardır.
Eserleri:
Çalıkuşu, Gizli El, Damga, Dudaktan Kalbe, Akşam Güneşi, Bir Kadın Düşmanı, Yeşil Gece, Acımak, Yaprak Dökümü, Ateş Gecesi, Miskinler Tekkesi.
Eski Ahbap, Tanrı Misafiri, Sönmüş Yıldızlar.
Anadolu Notları.
Yaprak Dökümü, Eski Rüya, Hançer, Balıkesir Muhasebecisi, Eski Borç.

Yakup Kadri Karaosmanoğlu (1899-1974):
Edebiyata Fecr-i Ati Topluluğunda başladı ve Milli Edebiyata geçti. Sağlam bir gözlemciliğin beslediği realizmin ağır bastığı gerçekçi bir edebiyat anlayışını benimsedi. İlk eserlerindeki mistik hava Milli Mücadele yıllarında yerini Anadolu' ya ve Anadolu insanına bıraktı. Tanzimat'tan Cumhuriyet' e Türk toplumunun geçirdiği tarihsel aşamaları anlatan romanlar yazdı. Toplumsal kurumlardaki yozlaşmaları, kuşaklar arası çatışmaları, halk- aydın çelişkisini işledi. Ağır ve sanatlı bir dil kullandı. Teknik bakımdan sağlam eserlerinde titiz bir üslup kullandı. Karakterleri başarıyla canlandırdı. Anıları yakın tarihimiz açısından önemlidir.
Eserleri:
Kiralık Konak, Sodom ve Gomore, Bir sürgün, Hüküm Gecesi, Ankara, Panaroma, Yaban, Nur Baba.
Zoraki Diplomat,Politikada 45 Yıl, Vatan Yolunda, Anamın Kitabı, Gençlik ve Edebiyat Hatıraları
Ahmet Haşim, Atatürk.
Erenlerin Bağından, Okun Ucundan.
Bir Serencam, Rahmet, Milli Savaş Hikayeleri
Nirvana, Veda, Sağanak, Mağara.
İzmir' den Bursa' ya, Ergenekon, Kadınlık ve Kadınlarımız.

Halide Edip Adıvar (1884-1964):
Sultanahmet Mitinginde yaptığı konuşma ünlüdür. İlk romanlarında özellikle kadın merkezli bireysel konuları işledi. Kurtuluş Savaşı yıllarında yazdığı romanlarda gerçekçi bir yaklaşımla toplumsal konuları ele aldı. Çocukluk hatıraları ve aşk konularını işledi. Daha sonra töre romanları yazdı. Romanlarının ortak özelliği, sevgi üzerine kurulu, başarılı ruh çözümlemeleri içeren ve gözleme dayalı eserler olmalarıdır. Dili kullanmakta başarılı değildir. Romanlarının çoğunda kadın kahramanlara yer verdi.
Eserleri:
Seviye Talip, Raik' in Annesi, Handan
Vurun Kahpeye, Ateşten Gömlek
Sinekli Bakkal, Tatarcık, Sonsuz Panayır.
Yeni Turan, Kalp Ağrısı, Zeyno' nun Oğlu.
Türk' ün Ateşle İmtihanı, Mor Salkımlı Ev.
Harap Mabetler, Dağa Çıkan Kurt, Kubbede Kalan Hoş Sada.

Mehmet Fuat Köprülü (1890-1966):
Edebiyat tarihi ve tarih araştırmacısıdır.
Türk edebiyatını dönemlere ayıran, bilimsel yöntemlerle inceleyen ilk araştırmacıdır.
Eserleri:
Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar, Türk Edebiyatı Tarihi, Türk Saz Şairleri, Türk Dili ve Edebiyatı Hakkında Araştırmalar.

Refik Halit Karay (1888-1965):
Fecr-i Ati' de başladığı edebiyat hayatını Milli Edebiyat anlayışıyla sürdürdü. "Kirpi" takma adıyla mizah yazıları yazdı. Anadolu yaşamını anlatan "Memleket Hikayeleri" ile sürgünde kaldığı sürede yazdığı "Gurbet Hikayeleri" adlı öykü kitaplarıyla ünlüdür. Güçlü bir gözlemcidir ve toplumsal aksaklıkları dile getirmekten kaçınmadı. Başarılı ruh tahlilleri içeren olay öyküleri yazdı. Açık ve pürüzsüz, bir konuşma dili kullandı.
Eserleri:
İstanbul' un İç Yüzü, Çete, Sürgün, Nilgün, Bugünün Saraylısı, Kadınlar Tekkesi, Anahtar
Guguklu Saat, Kirpinin Dedikleri, Deli, Sakın Aldanma İnanma Kanma, Tanıdıklarım.
Memleket Hikayeleri, Gurbet Hikayeleri.

Rıza Tevfik Bölükbaşı:
Hece Ölçüsüyle yazdığı lirik ve içten şiirleri yanında felsefe yazıları da yazdı.
Eserleri:
Serab-ı Ömrüm