beshececiler

Beş Hececiler

Milli Edebiyat akımı ilkelerine bağlı olarak, 1917' de bir araya gelen ve halk şiirimizin özelliklerinden, yerli kaynaklarımızdan yararlanarak, şiirimizin aruzdan heceye geçişinde önemli rol oynayan edebi topluluk.

Topluluğun Özellikleri

• Çoğunlukla Anadolu insanını ve yaşayışını konu edindiler.
• Hece ölçüsünü ve konuşma dilini kullandılar.
• Hece ölçüsü yanında yeni şiir biçimleri denediler.

Faruk Nafiz Çamlıbel (1898-1973):
Beş Hececilerin en genci olmasına rağmen topluluğun en başarılı ismi oldu. Aruzu da tamamen terk etmedi. Anadolu' yu memleket sevgisini konu alan şiirleri yanında aşk, ayrılık, doğa, ölüm ve kahramanlık gibi bireysel konuları işleyen lirik şiirler de yazdı.
Eserleri:

Şiir	Tiyatro
Han Duvarları Çoban Çeşmesi Dinle Neyden Gönülden Gönüle	Canavar Akın Özyurt Kahraman

Orhan Seyfi Orhon (1890-1972)
Konuşma dilini ve halk şiiri biçimlerini kullandı. Milli konular yanında daha çok bireysel şiirler yazdı.
Eserleri:
Şiir

• Fırtına ve Kar
• Peri Kızı ile Çoban
• Gönülden Sesler
• O Beyaz Bir Kuştu

Halit Fahri Ozansoy (1891-1971)
Aruzla başladığı şiiri "Aruza Veda" adlı şiiriyle bitirdi ve hece ölçüsüyle sürdürdü. Konuşulan Türkçeyi başaryla kullandı. Bireysel konuları işleyen şiirlerinde karamsarlık duygusu hakimdir. Şiirden başka roman ve tiyatro türünde eserler de verdi.
Eserleri:
Şiir

• Cenk Duyguları
• Efsaneler
• Baykuş
• Hayalet

Enis Behiç Koryürek (1892-1949)
Aruzla başladığı şiiri hece ölçüsüyle sürdürdü. Bireysel konularda yazdığı ilk şiirlerinden sonra Kurtuluş Savaşı yıllarında milli duyguları ve tarihi kahramanlıkları işledi.
Eserleri:
Şiir

• Miras
• Güneşin Ölümü

Yusuf Ziya Ortaç (1896-1967)
Aruzla başladığı şiiri hece ölçüsüyle sürdürdü. Konularını günlük hayatın içinden seçti. Akbaba adlı bir mizah dergisi çıkardı.
Eserleri:
Şiir

• Akından Akına
• Aşıklar Yolu
• Yanardağ
• Bir Rüzgar Esti